Franciszkański Zakon Świeckich

Wspólnota Franciszkańska w naszej Parafii została założona  12.10.1997 r. Na jej założenie zezwolił Arcybiskup Metropolita Katowicki Damian  Zimoń, by Franciszkański Zakon Świeckich przyczyniał się do ubogacenia duchowego Parafian.

Spotkania Wspólnoty odbywają się w każdy trzeci piątek  miesiąca po Mszy św. wieczorem.

Franciszkański Zakon Świeckich ma swoją Regułę, Konstytucję, Rytuał zatwierdzony przez Stolicę Apostolską. Włączenie do Wspólnoty dokonuje się przez postulat, nowicjat i profesję (łącznie do 3 lat). Profesja jest zobowiązaniem wieczystym. Regułą i życiem Franciszkanów Świeckich jest zachować i żyć Ewangelią naśladując św. Franciszka z Asyżu, dla którego Jezus Chrystus był natchnieniem i centrum życia w odniesieniu do Boga i ludzi. Bóg wzywa mężczyzn i kobiety żyjących w stanie wolnym czy małżeństwie, młodzież, a także kapłanów diecezjalnych do życia drogą ewangelicznej doskonałości. Według św. Ojca Pio, III-ci Zakon Franciszkański daje ludzkości możliwość powrotu do światła wiary i zdrowych zasad moralnych.

Święty Franciszek z Asyżu założył trzy zakony:

I – to ojcowie franciszkanie – zgromadzenie męskie

II – to siostry zakonne zwane klaryskami – zgromadzenie żeńskie

III – natomiast obejmuje ludzi świeckich (jak wskazuje nazwa – Franciszkański Zakon Świeckich) zwany Świecką Rodziną Franciszkańską, dawniej III Zakonem lub Tercjarzami.

Święty Franciszek z Asyżu jest jednym z największych świętych Kościoła powszechnego. Urzeka do dziś każdego kto zetknie się z jego ideami i działalnością. Wszystko co czynił było konsekwencją głębokiej przemiany wewnętrznej i zawierzenia Chrystusowi. Z całą prostotą i szczerością wzorował swe życie na Ewangelii, kochał Boga i świat, który Bóg stworzył, kochał przyrodę, zwierzęta i bliźniego. Tę zasadę miłości i radości ewangelicznej przelał na swoich naśladowców. Współczesny świat potrzebuje franciszkańskiego stylu życia prowadzącego w prosty sposób do Boga. Wśród wielu innych wzorów świętości, ten jest może bardziej fascynujący. Potwierdził to kościół, świadczą o tym liczni święci, którzy na tej ewangelicznej drodze zaskarbili sobie zbawienie. Bez drogi św. Franciszka nie byłoby takich krzewicieli miłości, jak św. brat Albert – posługiwacz z miejskiej ogrzewalni, św. o. Maksymilian Kolbe, dr Korczak, Matka Teresa ratująca tysiące istnień ludzkich i wiele innych.

Każdy pragnący wstąpić do F.Z.Ś. powinien złożyć pisemne podanie o przyjęcie na ręce przełożonej wspólnoty przy danej parafii. Potem przechodzi kandydat III stopnie formacji. Pierwszy rok to postulat, drugi rok nowicjat, zakończony złożeniem profesji.

Członkowi F.Z.Ś. żyją wg reguły: „Zachowywać Ewangelię Pana Jezusa Chrystusa, naśladując św. Franciszka z Asyżu, dla którego Chrystus był natchnieniem i centrum życia w odniesieniu do boga i ludzi” Franciszkanie świeccy nie tylko się modlą, ale także na co dzień na wzór swojego Mistrza niosą bliźnim radość i dobro. Dlatego zawsze po modlitwie spotykają się przy braterskim stole, by spontanicznie dzielić się z siostrami i braćmi (bo tak do siebie się zwracają) swoimi radościami i troskami przy herbacie, kawie i cieście. Wtenczas nawiązuje się ogromna więź w wspólnocie. Spotykają się też na nabożeństwach wspólnotowych, uczestniczą w rekolekcjach i pielgrzymkach.